Zentangle® is een geregistreerd handelsmerk dat eigendom is van Zentangle Inc.
Een leuke nieuwe bezigheid die ik ontdekte; Zentangle. Volgens de bedenkers is ‘Zengtangle’ een bijvoeglijk naamwoord, dus we hebben het over Zengtanglekunst, Zentangletekenen, Zentanglemethode et cetera. Het werkwoord dat er van afgeleid is, is ‘tanglen/tangelen’. Als ik gebruik maak van het advies van Genootschap Onze Taal over het vervoegen van Engelse werkwoorden in het Nederlands (zoals bijvoorbeelden ‘googlen/googelen’), dan vervoeg je het als volgt: ik tangel, jij/hij tangelt, jij/hij tangelde, heeft getangeld.
Googlen: informatie zoeken op internet.
Ik google, jij/hij googlet, jij/hij googlede, gegoogled
Ook mogelijk, en in de officiële spelling alleen juist:
googelen: ik googel, jij/hij googelt jij/hij googelde, gegoogeld.
Bron: Genootschap Onze Taal
Enfin, het komt er op neer: ik tangel sinds enige tijd. Op een bijeenkomst ter viering van de zogeheten ‘Secretaressedag’, maakte ik voor het eerst kennis met Zentangletekenen. Niet op de traditionele manier overigens, op een blok hout schilderden we vlakken en die gingen we invullen met patroontjes.
Later leende ik een boek over Zentangle bij de bibliotheek en verdiepte me er verder in. Ik las dat het in eerste instantie vooral zwarte pentekeningen op wit papier betroffen. Later werd dat uitgebreid met schaduw en diepte, met kleuren, enfin er kwam steeds meer variatie. Ik kocht wat pennen, later ook een eigen boek en weer later werd mijn collectie uitgebreid met meer boeken en materialen die ik cadeau kreeg.
Bij het tekenen van Zentanglekunst ‘kunnen geen fouten worden gemaakt’. Dat klinkt goed, toch? Je hoeft niet binnen de lijntjes te tekenen, het hoeft niet perfect, het mag in elkaar overlopen. Maar fouten maken, geen gum gebruiken en niet perfect (hoeven) werken, dat is wel een uitdaging voor mij.
Dat het niet perfect hoeft te zijn, geeft me enerzijds rust, anderzijds blijft het kritische stemmetje zich altijd mengen in de discussie. Maar het is goed om ermee te oefenen, geen hoge lat neer te leggen en geen hoge verwachtingen te scheppen voor jezelf (lees: voor mijzelf).
In de boeken die ik heb staan veel patronen, maar je kunt ze ook zelf verzinnen. Hoewel ik zelf de indruk heb, dat bijna alles al bedacht is…
De materialen die je nodig hebt zijn: zwarte pennen, fineliners in verschillende diktes met een permanente, diepzwarte inkt (voorbeeld Sakura Pigma Micron of Faber Castell), verder een grafietpotlood, een doezelaar en wit papier. Voor Zentangle zijn speciale ‘tegeltjes’ (tiles) van papier ontwikkeld, witte vierkantjes van 89 x 89 mm. Maar zelf gebruik ik ander wit papier, vaak aquarelpapier. 
En dan is het een kwestie van beginnen. Rick Roberts en Maria Thomas, die deze kunstvorm ontworpen hebben, hebben als motto “anything is possible , one stroke at a time”. Oftewel: alles is mogelijk, lijntje voor lijntje .
Voor mij is het tekenen een fijne rustgevende bezigheid geworden. Ik merk dat als ik bezig ben, ik gaandeweg tot rust kom en de tijd vergeet.
Leuke bijkomstigheid is, dat ook goedkopere winkels (Xenos, Witte Boekenvoordeel) startsetjes verkopen. Dat maakt deze fijne hobby voor veel meer mensen bereikbaar, je kunt ook beginnen als je niet zo’n grote portemonnee hebt.
