Op de camping en onderweg in de auto kon ik heerlijk breien aan mijn sokken. Beide projecten zijn van katoen, de paarse sok is gemaakt van Lana Grossa Meilenweit Solo Cotone (gebruikte steek is het koffieboontje), de andere sok van Schachenmayr Regia Cotton Kolibri Color (gebruikte steek is tumtum).
Op 30 april is het alweer 5 jaar geleden dat koning Willem-Alexander werd ingehuldigd. Soms zie je de actualiteit terug in mijn hobby’s. Een paar voorbeelden.
In 2013 maakte ik deze merklap ter ere van de inhuldiging
Later breide ik deze rood-wit-blauwe sok met vlaggetjesmotief (en ja, hij is nog steeds vrijgezel, er is nooit een tweede bij gekomen)
En wat dacht je van Koningsdag onderzetters. Die zouden het vast goed doen op de vrijmarkt.
Fijne Koningsdag allemaal!!
Manlief en ikzelf zijn enthousiaste Ingressers. Ingress is een virtuele game die door meerdere spelers tegelijkertijd over de hele wereld in realtime gespeeld wordt. Het doel achter Ingress is om niet achter je pc of laptop te spelen, maar buiten, in de frisse lucht.
Nu is het niet altijd lekker weer om naar buiten te gaan, maar dat zal spelers er niet van weerhouden het toch te doen. Manlief liep in februari zelfs een tour, de zogeheten ‘Smurfentour’. Die zou ongeveer twee uur duren en er werd gelopen in het centrum van Leiden.
Wij spelen voor de Resistance, dus onze kleur is blauw. (lang verhaal kort: je kiest in het spel een van de twee teams, kies je voor Resistance -wat uiteraard het beste team is- , dan is je teamkleur blauw, en deze spelers worden dan ook wel de Smurfen genoemd. Kies je voor Enlightened, het groene team, dan word je ‘kikker’ genoemd)
Tijdens een bijeenkomst dossen mensen zich vaak uit in de teamkleur. Dus voor de Smurfentour in Leiden heb ik een muts gebreid voor mijn Grote Smurf, zwart met een blauwe boord. Het logo van de Resistance in het blauw geborduurd op een stukje zwarte vilt. Aan de binnenkant is de muts afgewerkt met een reep blauwe fleece, om de oren lekker warm te houden.
Ingress is -net als Pokémon Go- ontwikkeld om mensen op de been en naar buiten te krijgen.
De kleine dame van vrienden van ons werd 1 jaar, juist toen er een Siberische koudevlaag over ons land trok. Dus wat was een toepasselijker cadeau dan een gebreide muts? Van Phildar Mikado breide ik een muts op pennen 5.
Van de bol van 100 gram hield ik nog genoeg wol over om een tweede muts te maken, dit keer een gehaakte muts, op haaknaald 4,5. Beide mutsjes zijn gevoerd met een reepje fleece om de oortjes lekker warm te houden.
Manlief stond voor een uitdaging; op het werk werd een ‘Appy Christmas’ lunch georganiseerd. Daar hoort -natuurlijk- een kersttrui bij. De foute trui van vorig jaar werd gerecycled en aangepast naar het thema van dit jaar. Ik heb de logo’s van diverse ANWB-apps gebruikt (daar wordt de lunch namelijk gehouden). Op de voorkant van de trui kreeg de Kerstman mobieltje in zijn hand. Resultaat:
De firma Scheepjes brengt geregeld patronen uit onder de titel ‘Yarn the after Party’. Toen ik patroon nummer 6 uit de reeks zag, de Shawl of Secrets, was ik meteen verliefd. Het patroon is geschreven door Sarah Knight en wordt gebreid met Secret Garden van Scheepjes. De samenstelling van dit garen is 20% zijde / 20% katoen / 60% polyester. 50 gram per bol, looplengte 93 meter. Geschikt voor naalden 4. Het garen kan op 30 graden in de wasmachine, maar ik was al mijn brei- en haakwerk liever op de hand met Eucalan.
The Shawl of Secrets wordt gebreid op een rondbreinaald maat 4,5 met minimaal 100 cm draad. Deze gebruik je als rechte naalden, er wordt dus niet daadwerkelijk in de rondte gebreid. Je hebt deze lange naald nodig omdat het stekenaantal gaandeweg groeit van 13 naar 357.
Op zich is het patroon simpel, er worden rechte en averechte steken gebreid en je meerdert door op bepaalde plekken een extra omslag te maken. Het leuke is dat door die omslagen een gaatjespatroon ontstaat in de randen van de sjaal. Het begin was nog wel lastig, ik kwam daar met alleen het patroonboekje niet uit, maar gelukkig heeft de Bianca Boonstra daar een Youtubefilmpje aan gewijd, getiteld ‘Begin van de Shawl of Secrets‘ (terug te vinden onder aan dit bericht).
Ik heb het pakket -dat bestaat uit 7 bollen Secret Garden- gekocht bij Caro’s Atelier. Bij aanschaf van het garen krijg je het patroon er gratis bij, maar het patroon is ook los te koop op Ravelry. Jammer genoeg kwam ik nét niet uit met kleur 707 (Summer House) dus daarvan heb ik een bol bijbesteld. Wat ik overhoud, daar vind ik vast wel een bestemming voor, want het is heerlijk garen.
Voor degenen die de sjaal gaan breien en moeite hebben met het begin, hierbij het filmpje van Bianca Boonstra
Even een overzicht van het breiwerk van de laatste tijd. Allereerst een heerlijk katoenen sjaaltje. Niet te warm, precies lekker voor de ‘tussendagen’ waar we zo’n beetje midden in zitten. Gebreid met de ‘luiewijvensteek’, waardoor een mooi golvend lussenpatroon ontstaat. Al twee keer typte ik: “luiewijzensteek” en eigenlijk is dat zo gek nog niet. Het is een makkelijke steek met groots effect, als je hem gebruikt ben je dan een lui wijf, of eigenlijk heel wijs?
Het garen is Schachenmayr Tahiti, kleur 07687 (Bahamas). Samenstelling: 99% katoen, 1% polyester.
Verder lag er al lange tijd een sok eenzaam te zijn. Dus in de vakantie ben ik begonnen aan zijn wederhelft. Deze sok is gebreid van 4-draads Regia. Kleurnummer onbekend.
Onder de meeste sokken moet ik een extra sokje dragen, omdat ik al snel een kriebelig gevoel krijg van alles waar wat wol in zit. Natuurlijk ligt de oplossing voor de hand; vegan sokken! Alles is vegan te krijgen tegenwoordig, ook sokkengaren. Van Meilenweit Solo Cotone (Lana Grossa) heb ik nu een eerste sok af. En deze kriebelt bij mij inderdaad niet. Samenstelling: 87% katoen, 13% elité (polyester).
Wolhalla verkoopt allerlei soorten garen voor sokken -ook wolvrij- en heeft patronen, boeken en accessoires in de webwinkel.
Bij mijn rode jas zocht ik nog een rode muts. Nu is rood een lastige kleur, vaak is het het nét niet. Maar tot mijn verbazing en verrassing bleek de variant Chilirood van Myboshi precies de goede kleur rood te zijn. Ik wilde een muts met kabels maken, dus dat werd breien in plaats van haken. Op rondbreinaalden nummer 6 heb ik dit exemplaar gemaakt. Patroon is bij elkaar gesprokkeld, beetje van mezelf en een beetje van internet.
De finishing touch is gemaakt met de grootste pomponmaker die ik in huis heb. Het was een leuk klein project, ik heb hem gemaakt tijdens een weekendje weg. Jammer dat de winter op zijn einde loopt, ik hoop dat ik hem toch nog een aantal keer kan dragen.
Er moet hoognodig een update worden gegeven over de MB 2016. Ik heb meerdere projecten onder handen, waaronder dus de Mystery Blanket van Breiclub. Veertig verschillende vierkanten worden gebreid en aan het eind aan elkaar gezet, zodat het geheel een deken wordt. Tegen dat in elkaar zetten zie ik wel een beetje op…
De patronen en het meeste garen vind ik erg mooi, alleen de Phil Douce vind ik niet zo’n succes in de breideken (hij wordt ook in de haakdeken gebruikt, maar dan in combinatie met andere garens en dat is dan wel weer mooi). Je kunt er wel een leuk schaap voor de kerststal van haken, of een mooi babyvestje, maar bij deze deken vind ik hem niet mooi.
Een heel blok gemaakt van Phil Douce lijkt nl. een beetje op een mislukte pannenlap en nadat ik twee van deze pannenlappen had gebreid, besloot ik ze ook als zodanig te gaan gebruiken. De vierkanten die zijn gemaakt met dit garen ga ik vervangen. Er zijn door Bianca Boonstra van Chef Wol alternatieve patronen gemaakt, waarmee je een moeilijk blok kunt vervangen of de deken groter kunt maken. Er zijn dus voldoende patronen om uit te putten, zonder dat je ‘dubbele blokken’ krijgt.
Ik heb ervoor gekozen om de grijze Douce te vervangen voor de grijze Partner 3,5. En dan dus alternatieve patronen te gebruiken, want met Phil Douce kun je geen patronen breien, althans, het kán wel, maar je zult het patroon amper zien.
Kortom, er ligt nog een behoorlijke berg werk, maar dat geeft niet, maar ik hoef het niet om den brode te doen, dat houdt het tenminste leuk.
